چرا دیابت باعث نارسایی قلبی می شود؟

18 اکتبر 2018 - مطالعه جدیدی که در دانشکده ی پزشکی دانشگاهLoyola   انجام شد، نشان می دهد که چگونه در سطح سلولی، دیابت می تواند باعث نارسایی قلبی شود. این یافته ها می تواند به کشف درمان های دارویی جدید و جلوگیری از نارسایی قلبی در بیماران دیابتی کمک کند.
مردان مبتلا به دیابت 2.4 برابر بیشتر از افراد غیر دیابتی از نارسایی قلبی رنج می برند و احتمال بروز نارسایی قلبی در زنان مبتلا به دیابت، پنج برابر بیشتر است.
این مطالعه که در آزمایشگاه پرفسور Jonathan A. Kirk در این دانشگاه انجام گردید،در مجله ی انجمن آمریکایی تحقیقات بالینی JCI Insight  منتشر شده است. دکتر Kirk استادیار گروه فیزیولوژی سلولی و مولکولی دانشکده پزشکی استریچ شیکاگو در دانشگاه لویولا است.
در یک قلب سالم، ساختارهای میکروسکوپی شبه شبکه ای به نام Myofilaments سبب ایجاد سلولهای عضلانی قلب می شوند.سلول های قلبی در یک کار هماهنگ، سبب انقباض و استراحت قلب در هر ضربان می شوند. در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی، سلول های عضلانی قلب ضعیف تر شده و در نتیجه، قلب خون کافی را برای برآورده ساختن نیاز بدن پمپ نمی کند. بیمار علائمی مانند تنگی نفس، خستگی و تورم در پاها را تجربه می کند.نارسایی قلب در نهایت می تواند مرگبار باشد.
محققان دانشگاه لویولا بر روی مولکولی بنام "متیل گلی اکسال" متمرکز شدند. هنگامی که بدن غذا را به انرژی شیمیایی تبدیل می کند، مواد زائد از جمله متیل گلی اکسال، تولید می شود. به طور معمول، بدن کارکرد مؤثری در پاک کردن methylglyoxal دارد. اما این فرآیند پاکسازی در بیماران دیابتی کار نمی کند، که موجب تجمع methylglyoxal می گردد. متیل گلی اکسال  به بلوک های کلیدی پروتئینها یعنی اسیدهای آمینه متصل می شود، و می تواند بر عملکرد پروتئینها تاثیر گذارد.
محققان بافت قلب را در سه گروه از افراد مورد بررسی قرار دادند: افراد بدون نارسایی قلبی، افراد مبتلا به نارسایی قلبی که به دیابت مبتلا بودند و افراد مبتلا به نارسایی قلبی که دیابت نداشتند.این مطالعه نشان داد کهmethylglyoxal ، میوفیلامنتهای قلب بیماران مبتلا به نارسایی قلبی و دیابت را بیشتر از افراد بدون نارسایی قلبی یا مبتلا به نارسایی قلبی بدون دیابت، تغییر می دهد. محققان سپس متوجه شدند که تغییرات ناشی از methylglyoxal با دخالت در نحوه ی عملکرد موتور مولکولی، موجب ضعف سلول های عضلانی قلب می شود.
پرفسور Maria Papadaki، نویسنده ی ارشد این مقاله و دانشجوی فوق دکتری در دانشگاه لویولا گفت: مولکولهای کوچک methylglyoxal، در طول زمان ابتلای فرد به دیابت، به سلول های قلبی او می چسبند و از انقباض صحیح میکروفیلامنت ها در قلب جلوگیری می کنند.
این یافته ها روشی جدید را برای درمان بیماران مبتلا به دیابت که در معرض خطر ابتلا به نارسایی قلبی هستند، پیشنهاد می دهد.این رویکرد شامل تهیه داروهایی است که با تنظیم ظریف موتورهای میوفیلامنتها بتوانند با اثرات متیل گلی اکسال مقابله کنند.
دکتر Kirk می گوید: اثرات  methylglyoxal، ممکن است یک گام ابتدایی کلیدی در چگونگی القای نارسایی قلبی توسط دیابت باشد.این کشف می تواند یک هدف درمانی موثر برای پیشگیری از نارسایی قلبی در جمعیت رو به رشد دیابتی ها باشد.
منبع و سایت خبر:

JCI Insight, 2018; 3 (20) DOI: 10.1172/jci.insight.121264

www.sciencedaily.com/releases/2018/10/181018095420.htm